Сэтгэлзүйн хямралтай хүүхдүүдийн олонхи нь тайвшрах зорилгоор дэлгэц ашиглах хандлагатай байдаг ч энэ нь асуудлыг улам хүндрүүлдэг ноцтой үр дагавартай болохыг шинэ судалгаа анхаарууллаа. Австралийн Католик их сургуулийн эрдэмтдийн ахалсан уг судалгаа 292,000 гаруй хүүхдийн олон жилийн мэдээлэлд дүн шинжилгээ хийсэн бөгөөд дэлгэц сэтгэлзүйн асуудал үүсгэхийн сацуу өөрийгөө нөхцөлдүүлдэг хортой зуршлын хүрдийг үүсгэдэг болохыг тогтоосон байна.
Энэхүү судалгаа нь саяхан Psychological Bulletin сэтгүүлд нийтлэгдсэн бөгөөд хүүхдийн дэлгэцийн хэрэглээ болон сэтгэлзүйн эрүүл мэндийн хамаарлыг системтэйгээр тодруулсан хамгийн өргөн хүрээтэй тойм судалгаа болжээ. Үр дүнгээс харахад дэлгэц ашиглах хугацаа уртсахын хэрээр хүүхдүүдийн сэтгэл гутрал, анхаарал сарних, түрэмгий байдал нэмэгдэж, харин ийм асуудалтай болсон хүүхдүүд дэлгэцтэй харьцахдаа улам их ханддаг давтамж үүсдэг байна.
Ялангуяа видео тоглоом хүүхдийн сэтгэлзүйд хамгийн хүчтэй сөрөг нөлөө үзүүлж байгаа нь тодорхой болжээ. Хүүхдүүд тоглоомыг бодит сэтгэл хөдлөлөө танин мэдэх, даван туулахын оронд түр зуурын тайвшрал олох хэрэгсэл болгон ашиглаж байгаа нь асуудлыг бүр гүнзгийрүүлдэг байна. Телевиз эсвэл боловсролын контент үзэхтэй харьцуулахад тоглоом нь илүү гүн хамаарал, илүү хүчтэй сөрөг үр дагаврыг үүсгэдэг байна.
Судалгаанд өгүүлснээр 6-10 насны хүүхдүүд бага насныхнаас илүү эрсдэлд өртөмтгий байдаг аж. Энэ насны хүүхдүүд үзэх контентоо өөрсдөө сонгох чадвартай болж, дэлгэцийг сэтгэл хөдлөлөө намжаах зорилгоор илүү зорилготой ашигладаг болсон байдаг. Ийнхүү бодит амьдралын сорилт, харилцаанаас зугтах “сэтгэлзүйн орлуулагч” дэлгэцээр дамжин бий болж, хүүхдийн хөгжлийн жинхэнэ орчныг орлох болсон нь судалгаагаар баталгаажсан байна.
Эрдэмтэд энэ үзэгдлийг “орлуулах нөлөө” хэмээн нэрлэж, дэлгэцийн хэрэглээ нь хүүхдийг амьдралын жинхэнэ харилцаа, хөдөлгөөн, мэдрэмжийн оролцооноос тусгаарлах нөлөөтэй болохыг анхааруулж байна. Тэд дэлгэцийн өмнө өнгөрүүлж буй цаг хугацаа нь богино хугацааны тайвшрал өгч болох ч, урт хугацаанд сэтгэлзүйн дархлааг сулруулж, асуудлыг өөрөө шийдэх чадварыг нь хөгжүүлж чаддаггүйг онцолсон юм.
117 өөр судалгааны үр дүнг багтаасан энэ тоймд нарийвчлал өндөр статистикийн аргачлал ашигласан бөгөөд энэ нь дэлгэцийн хэрэглээ болон сэтгэлзүйн өөрчлөлтийн хоорондын уялдааг нарийвчлан гаргаж ирсэн байна. Судалгаанд 6 сараас 5 жилийн хугацаанд хүүхдүүдийг дагаж ажигласан өгөгдөл багтжээ.
Гэсэн ч судлаачид дэлгэцээс бүрэн татгалзахыг уриалаагүй байна. Харин эцэг эхчүүд хүүхдийнхээ сэтгэл хөдлөлийг танин мэдэх, өөрийгөө илэрхийлэх, бодитоор даван туулах чадварыг дэмжих нь илүү чухал гэж зөвлөж байна. Ялангуяа боловсролын агуулгыг хамтдаа үзэх, агуулгын талаарх ярилцлага өрнүүлэх нь сөрөг нөлөөг мэдэгдэхүйц бууруулдаг байна.
Ингээд харахаар төхөөрөмж бол өөрөө асуудал биш. Харин түүнийг ямар үед, ямар зорилгоор ашиглаж буй нь эцсийн үр нөлөөг тодорхойлж байна. Хүүхдийн гартаа барьж буй дэлгэц бус, тэдний дотроо тээж буй мэдрэмж илүү чимээгүй тусламж хүсэж байгааг эцэг эхчүүд ойлгох шаардлагатай болжээ.